Bohaterem dzisiejszego przepisu jest danie, które podawane jest nie tylko w Polsce, lecz także na Białorusi, w Czechach i na Słowacji. Bywa zabielany mlekiem lub śmietaną, zwykle przygotowywany na wywarze z kości, jarzyn, boczku, kiełbasy lub szynki – żurek, nasz ulubiony! Ciekawa jest również etymologia nazwy. Nazwa żur pochodzi bowiem od dawnego niemieckiego wyrazu sūr, dziś sauer – kwaśny, (s)kisły.
Żurek to jedna z tych potraw, bez której święta wielkanocne nie byłyby takie same! W polskiej tradycji zajadamy się nim od śniadania do kolacji. W zależności od zwyczaju, u jednych trafia on na stół już o poranku, u innych serwowany jest dopiero w porze obiadowej.
Żurek po śląsku przyrządziłam na boczku i kiełbasie, dodałam także sporo marchewki. Wywar wyszedł niezwykle esencjonalny. Do zupy dodałam Żurek WINIARY – w torebce znajdziesz mąkę, czosnek, cebulę oraz przyprawy, które nadadzą zupie niepowtarzalny aromat. Bez konserwantów! Dla zaostrzenia smaku dodałam jeszcze dwie łyżki chrzanu, dla przełamania – odrobinę soku z cytryny.
Układając listę składników w głowie miałam to, co do garnka wkładała moja babcia, a dziś mama. Na Górnym Śląsku – w regionie, z którego pochodzę, żur podaje się często z ziemniakami. Ziemniaki znajdziecie zatem także w poniższym przepisie. Żurek po śląsku z ziemniakami nazywany jest “żurem żyniatym”.
Z podanych proporcji przygotujecie 4-6 porcji zupy.
Śląskie potrawy pojawiają się u nas wielokrotnie. Przetestuj również inne propozycje!
Oberiba – śląska zupa z kalarepy
Siemieniotka – tradycyjna śląska zupa
Moczka – śląska zupa piernikowa z bakaliami
