Ustawiaj preferencje żywieniowe
Twórz listy zakupów
Zachowaj sprawdzone przepisy
Oszczędzaj czas
Odkryj więcej funkcjonalności My Menu Plan tutaj!
Liczba porcji została zmieniona. Czas przygotowania może być inny. Więcej informacji na temat wielkości porcji znajdziesz
Pamiętaj, że jeśli liczba porcji zostanie zwiększona, czas gotowania może się wydłużyć! Używaj wody i przypraw oszczędniej, zawsze możesz dodać ich więcej w późniejszym etapie.
Focaccia to tradycyjny włoski chleb. Cieszy się popularnością w całym kraju, zaskakując różnorodnością rozwiązań w zależności od regionu. Ma formę płaskiego i puszystego placka, który stanowi doskonały dodatek do licznych dań kuchni włoskiej i światowej. Sam chlebek znany jest już od starożytności. W zależności od podań jego pochodzenie przypisuje się Etruskom lub starożytnym Grekom. Sama nazwa nawiązuje do łacińskiego słowa palenisko. W starożytnym Rzymie używano bowiem określenia panis focacius, które opisywało płaskie pieczywo wypiekane w popiele. Samo słowo focaccia, które znamy współcześnie, datuje się na wiek XIV, a jej pochodzenie związane jest z portowym miastem Ligurią, gdzie wysoka wilgotność powietrza zmusiła mieszkańców do poszukiwania alternatyw dla tradycyjnego drożdżowego pieczywa.
Czym różni się focaccia od pizzy?
Wiele osób błędnie uważa focaccię za odmianę pizzy. Mimo iż w obu przypadkach ciasto przygotowuje się z tej samej mąki 00, która pozwala na uzyskanie chrupiącej skorupki i puszystego miąższu, jest zupełnie inaczej wyrabiane. W przypadku pizzy ciasto po wyrobieniu jest rozwałkowywane na cienki placek i natychmiast wypiekane. Przepis na focaccię zakłada natomiast dłuższy czas wyrastania po rozwałkowaniu, przez co chlebek jest grubszy i bardziej puszysty. Dodatkowo przed włożeniem do piekarnika należy ponakłuwać ciasto widelcem. Podobnie jak pizza jest gotowa do spożycia od razu po wyciągnięciu z pieca. Warto przy tym dodać, iż sama konsystencja ciasta także zależeć będzie od regionu. W niektórych placek jest twardszy, w innych, dzięki większej ilości oliwy, bardziej delikatny.
Z czym łączyć focaccię?
Do klasycznych wariantów należy m.in. focaccia z oliwkami, solą, rozmarynem oraz pomidorkami koktajlowymi. Warto jednak pamiętać o tym, że można dodawać do pieczywa dowolne ulubione dodatki, które wzbogacą smak każdej potrawy. Wiele osób decyduje się przykładowo na dodanie cebuli lub sera. Popularne jest także łączenie wypieku z aromatyzowaną czosnkiem lub truflami oliwą. Foccacia bywa niekiedy spożywana także na słodko. W północno-zachodnich Włoszech do placka dodaje się miód, orzechy oraz rodzynki, posypując całość cukrem. Eksperymenty kulinarne wywodzą się także z innych krajów, w których tradycyjny włoski chleb jest popularny. Liczni amerykańscy i europejscy restauratorzy wzbogacali klasyczny wariant swoimi propozycjami. Jaka jest Twoja ulubiona focaccia? Przepis na klasyczny placek znajdziesz na naszej stronie!
Mąkę przesiewamy do miski, dodajemy sól, cukier, drożdże, mieszamy. Dodajemy ciepłą wodę, 2 łyżki oliwy z oliwek i wyrabiamy ciasto tak długo, aż będzie gładkie i elastyczne.
Miskę z ciastem przykrywamy ściereczką i odstawiamy w ciepłe miejsce do wyrośnięcia na ok. 0,5 godziny (ciasto powinno podwoić swoją objętość, można je umieścić w piekarniku nagrzanym do 40st. C i uchylić drzwiczki).
Wyrośnięte ciasto krótko zagniatamy, rozwałkowujemy na grubość ok. 1,5-2 cm, przekładamy na wysmarowaną oliwą lub wyłożoną papierem do pieczenia blaszkę (moja ma wymiary 25×30 cm) i ponownie odstawiamy do wyrośnięcia na około pół godziny.
W wyrośniętym cieście robimy palcem lekkie wgłębienia, skrapiamy ciasto oliwą, wykładamy dodatki, posypujemy solą morską i ziołami.
Focaccię pieczemy ok. 25 minut w piekarniku nagrzanym do 200 st. C.