Leczo z cukinią i chorizo

Moja mama często robi leczo. Od zawsze, kiedy się pojawiało na naszym stole, stanowiło drugie danie. Ale czy to nie jest dla tej potrawy krzywdzące, że zawsze jest na drugim miejscu? Dlaczego równie gęsty bogracz może być zupą, a leczo nie? Dlaczego można podać jako pierwszą zupę owocową, która jest jak deser, a z leczo trzeba czekać? Dziś, przygotowując leczo pomyślałam sobie, że właśnie nadszedł dzień, w którym podam je jako zupę.

Leczo to węgierska potrawa, do której świetnie pasuje hiszpańska kiełbasa chorizo. I cukinia, bo ja zawsze robię leczo z cukinią.

Na leczo przepisów jest wiele. Można nie dodawać cukinii, dodać ziemniaki, pieczarki, dynię, robić z kiełbaską lub w wersji wegetariańskiej. Dla mnie każda z nich jest pyszna, a jesień to chyba najlepsza pora na ich gotowanie.

Przygotowując leczo staram się nie rozgotowywać warzyw, powinny być lekko chrupkie. Pomidory wybieram dojrzałe, słodkie i soczyste. Można je zastąpić pomidorami z puszki, dodając do rondla całą jej zawartość.

Leczo z cukinią i chorizo właściwie nie wymaga przyprawiania, ale to indywidualna kwestia. Zalecam jednak rozwagę przy soleniu i dodawaniu innych przypraw, chyba że zamierzamy zastąpić chorizo inną kiełbasą. Moje chorizo było dość pikantne i słone.

Smacznego!