Dzień Pizzy: porady na idealne ciasto i smakowite kombinacje toppingów!

Przygotowywanie ciasta na pizzę ma długą tradycję. Cienkie placki, posmarowane oliwą, z przyprawami i dodatkami zajadano już w starożytności. Początkowo wytwarzali je Grecy, potem zwyczaj przejęli również Rzymianie. Włoska focaccia przez setki lat była ważnym elementem diety rzymskich żołnierzy, robotników i innych prostych ludzi. Jednak prawdziwą rewolucję przyniosło odkrycie Ameryki i sprowadzenie stamtąd pomidorów. Gdy zachwycono się ich niezwykłym smakiem i szerokim zastosowaniem, mogła dokonać się historia! Powstała klasyczna pizza margherita, nazwana tak na cześć królowej Małgorzaty Sabaudzkiej w 1889 roku. Stworzona w Neapolu pizza, łącząca sos pomidorowy i ser mozzarella, to do dziś ponadczasowy klasyk.

Potem popularność włoskiej pizzy bardzo szybko rosła, co jest zasługą między innymi włoskich emigrantów docierających do różnych stron świata. W Ameryce znacząco zmodyfikowano pierwotne włoskie receptury, tworząc grubsze ciasto, a także sięgając po takie dodatki, jak smażony kurczak, ananas czy kukurydza. Dla mieszkańców Italii coś nie do pomyślenia!

Robienie dobrej pizzy jest prawdziwą sztuką. O ile sam dobór dodatków to kwestia subiektywna, tak w kwestii ciasta nie ma raczej miejsca na improwizację. Wyrabiania dobrego placka po prostu trzeba się nauczyć. Jeśli nie masz w tej kwestii doświadczenia, możesz sięgnąć po gotowy przepis na ciasto do pizzy. Do przygotowania będziesz potrzebować mąki, drożdży, cukru, mleka, soli. Dobrze wyrobione ciasto zostawia się do wyrośnięcia i dopiero później pokrywa sosem, serem i dodatkami.

Żeby przepis wyszedł dobrze, musisz dokładnie wyrobić ciasto. W trakcie ugniatania nie powinny powstać żadne grudki z mąki. Po wyrośnięciu ciasta pamiętaj, żeby je dobrze rozwałkować.

Na ostateczny wygląd ciasta ma wpływ kilka niuansów. Przykładowo pizza rzymska to bardzo cienki i chrupiący placek o małych brzegach, który przygotowuje się ją z mąki bogatej w gluten. Dla odmiany pizza neapolitańska wyróżnia się lekko ciągnącymi brzegami z licznymi pęcherzykami powietrza, a powstaje bez dodatku oliwy. Zupełnie inna będzie pizza sycylijska – grubsza i często nie okrągła, lecz o kształcie przypominającym prostokąt!

Na smak pizzy ma wpływ to, w jakich warunkach się ją piecze. Wiele restauracji chwali się, że korzysta z pieców opalanych drewnem. Nie jest to jednak koniecznością. Równie dobrze pizza może trafić do domowego piekarnika. Wartym rozważenia pomysłem jest jednak sięgnięcie po specjalny kamień do pieczenia. Dlaczego sprawdzi się lepiej niż zwykła blaszka? Z kilku powodów. Przede wszystkim kamień do pizzy magazynuje i oddaje ciepło równomiernie do ciasta. Dzięki temu placek będzie dobrze przypieczony nie tylko na górze, ale również od spodu. Kolejną zaletą będzie wyraźne skrócenie czasu pieczenia.

Gdy ciasto będzie gotowe, można zająć się sosem i dodatkami. Czy jesteśmy skazani na sos pomidorowy? Niekoniecznie. Bardzo popularną alternatywą jest pizza bianca, czyli placek podawany z białym sosem. Rośnie też popularność wegańskiej pizzy, która często podawane jest bez sosu – ze składnikami i przyprawami bezpośrednio na cieście.

Które rodzaje pizzy są szczególnie lubiane w Polsce i na świecie?

• Capricciosa – idealne połączenie, które pojawianie się w karcie dań niemal w każdej pizzerii. Połączenie szynki, pieczarek i karczochów sprawdza się od lat.
• Quattro Formaggi – to pizza, na której znajdziesz cztery gatunki sera. Jakie? Dużo zależy od inwencji kucharza. Must have to mozzarella, a poza tym można dodać parmezan, grana padano, gorgonzolę, francuskie sery pleśniowe, jak brie czy camembert, a nawet grecki ser feta.
• Pepperoni – kolejny klasyk. Lekko pikantna kiełbasa pepperoni świetnie pasuje do sera mozzarella. Czasami ten przepis wzbogaca się jeszcze o pikantne papryczki.
• Vegetariana – warzywna pizza występuje w różnych wersjach. Najczęściej w składzie jest papryka, cebula, pomidory, ale bezmięsne danie można wzbogacić, dodając także kukurydzę, brokuły, bakłażana, szpinak, rukolę.

Warto zaznaczyć, że na pizzę trafia wiele składników wywodzących się z innych stron świata i tradycji kulinarnych. Nikogo już nie szokuje pizza z kebabem albo wersja meksykańska z mielonym mięsem i nachosami.

Samodzielnie przygotowanie pizzy może być czasochłonne, jednak paradoksalnie lepiej sprawdza się niż dowóz z lokalu. 9 lutego, gdy włoski placek ma swoje święto, wszystkie restauracje są oblegane tak bardzo, że dostarczenie posiłku może trwać bardzo długo, a znalezienie stolika bez rezerwacji to prawdziwe wyzwanie. Lepiej cieszyć się pizzą we własnym gronie i na własnych zasadach. No i samo danie także będzie przygotowane po swojemu - od początku do końca.